ปรารถนารักเมียตัวแทน

นิยายพีเรียด-โรมานซ์ (อีโรติกหน่อยๆ) แบบฟินจิกหมอน (มั้ง) 

เนื้อเรื่องน่ารักหวานๆ No ดราม่า อ่านได้เรื่อยๆ แบบอิ่มเอมหัวใจ 

**ห้ามผู้ใดลอกเลียน ดัดแปลง หรือทำซ้ำส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้**

เนื่องจากไร้ท์ชอบอ่านนิยายแนวพีเรียดเพราะคำพูดจาของคนในสมัยนั้นน่ารีกดี

เลยอยากลองเขียนเรื่องสั้นดูสักเรื่อง เรื่องราวเกี่ยวกับความรักของชายหญิงในสมัยนั้นที่ยังคงมีการคลุมถุงชนเพื่อความ  เหมาะสมทางด้านฐานะ ดำเนินเรื่องโดยคู่พระนางเป็นหลัก ด้วยความที่เป็นเรื่องสั้นเลยไม่เขียนให้มีความดราม่า 

ลงไม่จบน๊ะ ฝากติดตาม E-Book ได้ที่ Meb Promotion 7 วัน ราคาเบาๆ 

***ตัวอย่างบางตอนค่ะ****

แล้วสิ่งที่ปรากฏต่อสายตาคู่คมนั้นคือร่างของหญิงงามที่เมื่อครู่ยังนั่งล้อมวงกินข้าวอยู่ด้วยกันบัดนี้กลายร่างเป็นลิงจ๋อไปเสียแล้วไม่อยากจะเชื่อว่าเจ้าหล่อนจะมีอายุ 17 ปีแล้วจริงๆ เพราะหากเป็นลูกสาวบ้านอื่นที่วัยเดียวกันบางคนถึงกับมีลูกหนึ่งหรือไม่ก็สองคนเข้าไปแล้ว พิกุลที่เอื้อมคว้าเก็บมะม่วงอย่างสนุกไม่รู้ตัวว่ามีคนยืนเงยคอมองการกระทำที่ขัดต่อความเป็นกุลสตรีด้วยใบหน้ายิ้มแย้มผ่อนคลาย

                จังหวะที่หญิงสาวขยับก้าวจากจุดที่ยืนอยู่เข้าหาลำต้นเพื่อจะไต่กลับลงมาบนพื้นนั้นกลับโดนฤทธิ์ของสัตว์ตัวเล็กแต่มากพิษสงที่อยู่คู่ต้นมะม่วงมาทุกยุคทุกสมัยนั่นก็คือมดแดงไต่ขึ้นมากัดที่ปลีน่องขาวความเจ็บจี๊ดที่ไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้ร่างแน่งน้อยเสียหลักผลัดตกลงจากกิ่งมะม่วงทันที พิกุลหลับตาปี๋เพื่อเตรียมรับความเจ็บปวดเมื่อร่างกายตกต้องกระทบพื้นดินเบื้องล่าง

                ตุ้บ!!

                เหตุใดถึงไม่เจ็บอย่างที่คิดเพียงแค่รู้สึกจุกน้อยๆ แค่นั้นเองหญิงสาวลืมตาเพื่อจะพบว่าตนเองหล่นลงมาทับร่างของใครคนหนึ่งที่นอนหงายใช้เรือนร่างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อหนั่นแน่นรองรับร่างกายของเธออยู่ทั้งยังโอบกอดตัวเธอไว้เสียด้วย ความตกใจทำให้พิกุลยันกายขึ้นนั่งทันทีแล้วก็พบว่าคนที่เธอหล่นมาทับนั้นเป็นว่าที่พี่เขยที่เพิ่งเจอหน้ากันวันนี้วันแรก

                “ท่านขุน!!” พิกุลส่งยิ้มแหยไปให้แทนคำขอโทษที่ทำให้เขาต้องเจ็บตัว

                “ไม่คิดจะช่วยพี่ให้ลุกขึ้นไปหน่อยรึ” ขุนเพทายยื่นมือหนาของตนส่งให้คนร่างเล็กกว่ายืนอยู่ตรงหน้า ถามว่าเขาเจ็บมากหรือไม่ ก็ไม่เท่าใดหรอกแต่ไม่รู้เพราะสาเหตุใดจึงอยากชวนแม่จอมซนคนนี้พูดคุย